বিষয়বস্তুৰ তালিকা
মুখ স্পৰ্শ কৰাটো নিৰাপত্তাহীনতা আৰু দুৰ্বলতাৰ লক্ষণ। মুখখন এনেদৰে ঢাকি ৰখাৰ উপায় যেন তেওঁলোকে কোৱা কথাখিনি লুকুৱাই ৰাখিছে বা নিজৰ ওপৰত নিশ্চিত নহয়।
ইয়াক এনে এটা ইংগিত হিচাপে চাব পাৰি যিটো ব্যক্তিজনে কোৱা কিছু লাজ ঢাকিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা হয় যেন “hang on, I’m not ready to say this” বা “I don’t want you to know I said this”.
আপুনি সঁচাকৈয়ে কোনো ধাৰণা কৰিব পৰাৰ আগতে যেতিয়া আপুনি তেওঁলোকৰ কোনোবাই তেওঁলোকৰ... মুখৰ পৰা শৰীৰৰ ভাষাৰ পৰা আপুনি অকথ্য যোগাযোগ সঠিকভাৱে পঢ়িবলৈ শিকিব লাগিব।
মুখৰ শৰীৰৰ ভাষা স্পৰ্শ কৰাৰ বাবে বিষয়বস্তুৰ তালিকা
See_also: S ৰে আৰম্ভ হোৱা প্ৰেমৰ শব্দ (বিৱৰণৰ সৈতে)- দেহৰ ভাষা কেনেকৈ পঢ়িব: এটা ক্ষন্তেকীয়া নিৰ্দেশনা
- শৰীৰ ভাষাৰ ক্ষেত্ৰত প্ৰসংগ কি
- শৰীৰ ভাষাৰ ক্ষেত্ৰত ক্লাষ্টাৰ শ্বিফ্ট কি
- ভিত্তিৰেখা কি
- আপোনাৰ মুখৰ শৰীৰৰ ভাষা স্পৰ্শ কৰা
- আৰু কথা পাতি থকাৰ সময়ত মুখখন স্পৰ্শ কৰা
- মুখ স্পৰ্শ কৰাৰ শৰীৰৰ ভাষাৰ সংকেত
- মুখৰ কাষ স্পৰ্শ কৰা শৰীৰৰ ভাষা
- মুখৰ কাষ স্পৰ্শ কৰাটো মিছাৰ চিন নেকি?
- মুখৰ কাষ স্পৰ্শ কৰাটো শৰীৰৰ ভাষা
- সাৰাংশ
কেনেকৈ পঢ়িব শৰীৰৰ ভাষা: এটা দ্ৰুত গাইড
শৰীৰ ভাষা হৈছে এনে এক যোগাযোগৰ প্ৰকাৰ যিটো ব্যৱহাৰ কৰি কাৰোবাৰ চিন্তা, অনুভৱ আৰু মনোভাৱৰ ব্যাখ্যা কৰিব পাৰি।
See_also: সম্পৰ্কত শৰীৰৰ ভাষা (আপোনাৰ সম্পৰ্কৰ বিষয়ে কয়)তলৰ কিছুমান ইংগিত দিয়া হৈছে যিয়ে আপোনাক শৰীৰৰ ভাষা পঢ়িবলৈ সহায় কৰিব পাৰে:
- মুখৰঅভিব্যক্তি
- ভংগীমা
- ভংগীমা
- নিকটৱৰ্তীতা
- চকুৰ সংস্পৰ্শ
যেতিয়া আমি শৰীৰৰ ভাষা পঢ়ো, তেতিয়া আমি সাধাৰণতে এনেকুৱা কিবা এটা পঢ়িব পাৰো যেনে যেতিয়া কোনোবাই তেওঁলোকৰ মুখত স্পৰ্শ কৰে আৰু ইয়াক দুখ বা সুখৰ চিন হিচাপে চাব পাৰো।
আমি প্ৰসংগ পৰ্যবেক্ষণ কৰিব লাগিব আৰু তাৰ পিছত আচৰণৰ পৰিৱৰ্তন বিচাৰিব লাগিব সঁচা পঢ়া পাবলৈ।
শৰীৰৰ ভাষাৰ ক্ষেত্ৰত প্ৰসংগ কি
শৰীৰ ভাষা বিশ্লেষণৰ দৃষ্টিকোণৰ পৰা প্ৰসংগ হ'ল আপোনাৰ পঢ়াৰ সময়ত সেই ব্যক্তিজনৰ চাৰিওফালে কি চলি আছে?
প্ৰসংগটো পঢ়িলে লক্ষ্য কৰিবলগীয়া কথাবোৰ:
- আশে-পাশে কোন আছে?
- তেওঁলোক কি পৰিস্থিতিত আছে?
- কথা-বতৰা কি?
- তেওঁলোক ক’ত আছে?
প্ৰসংগ বুজিলে কোনোবাই মুখ স্পৰ্শ কৰাৰ অকথ্য ইংগিত কিয় প্ৰদৰ্শন কৰিছে সেই বিষয়ে ভালদৰে বুজিব লাগে। ই আপোনাক আগবাঢ়ি যাবলৈ অধিক তথ্য দিব।
এবাৰ আমি বুজি পালে যে প্ৰসংগই শৰীৰৰ ভাষা পঢ়াত ভূমিকা পালন কৰে, তেতিয়া আমি থুপকৈ পঢ়িব লাগিব।
শৰীৰ ভাষাৰ ভাষাত ক্লাষ্টাৰ শ্বিফ্ট কি
ক্লাষ্টাৰ শ্বিফ্টে সেই ব্যক্তিজনৰ বাবে স্বাভাৱিক নহয় আৰু তেওঁলোকৰ ভিত্তিৰেখাৰ পৰা বিচ্যুত হোৱা গতিৰ থুপক বুজায়।
উদাহৰণস্বৰূপে, যদি আপুনি কাৰোবাৰ সৈতে আড্ডা মাৰিছে আৰু তেওঁলোকৰ মুখত স্পৰ্শ কৰা দেখিছে তাৰ পিছত চকীখনত বহি বাহু দুটা ক্ৰছ কৰি লওক, এটা উত্তেজক প্ৰশ্নৰ পিছত এইটোক এটা থুপ বুলি গণ্য কৰা হয়shift.
পৰিৱৰ্তনটো মন কৰিবলগীয়া কাৰণ আমি হয়তো আভ্যন্তৰীণভাৱে কিবা এটা ট্ৰিগাৰ কৰিছিলোঁ যিটো আৱেগিক বা মানসিক চাপৰ সৃষ্টি কৰা উচিত।
ভিত্তি ৰেখা কি
ভিত্তিৰেখা হৈছে কোনোবাই মানসিক চাপত নপৰা আৰু দৈনন্দিন জীৱনত কাম কৰাৰ সময়ত কেনেকুৱা দেখা যায়, অনুভৱ কৰে আৰু শব্দৰ শব্দ বুজিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা এটা শব্দ।
অৱশ্যে, আপুনি যদি এজন ব্যক্তিৰ ভিত্তি ৰেখা পোৱাটো সদায় সম্ভৱ নহয়
আপুনি সহজ প্ৰশ্ন সুধি এজন ব্যক্তিৰ বেছলাইন তুলি ল’ব পাৰে আৰু তাৰ পিছত তাৰ পৰা যাব পাৰে, যদিও ই প্ৰমাণিত পদ্ধতি নহয়, তথাপিও ই ইমানেই ফলপ্ৰসূ।
মানুহৰ শৰীৰৰ ভাষা পঢ়াটো আৰম্ভণিতে কৌশলী হ’ব পাৰে, কিন্তু ই অসম্ভৱ নহয়। কাৰণ, আপুনি জন্মৰ পৰাই মানুহৰ অকথ্য ইংগিত পঢ়ি আহিছে।
মুখৰ শৰীৰৰ ভাষা স্পৰ্শ কৰাৰ অৰ্থ
শৰীৰ ভাষাত মুখ স্পৰ্শ কৰাৰ প্ৰকৃত অৰ্থ কি?
মুখ স্পৰ্শ কৰাটো স্নায়বিক, নিৰাপত্তাহীনতা বা অনিশ্চয়তাৰ চিন।
অৱশ্যে ই এটা অচেতন অভ্যাসও হ’ব পাৰে।
মুখৰ সহায়ত জিভা বা তৰ্জনী আঙুলিৰে দেখুৱাব পাৰি যে তেওঁলোকে কোৱা কথাখিনিৰ বিষয়ে কঠোৰভাৱে চিন্তা কৰিছে বুলি দেখুৱাব পাৰি বা কেৱল নিজকে ভাল চিন্তা কৰাত সহায় কৰিবলৈ।
কিছুমান মানুহে গভীৰভাৱে চিন্তা কৰিলে আৰু কিবা এটা মনত পেলাবলৈ চেষ্টা কৰিলেও মুখখন স্পৰ্শ কৰিব পাৰি।
এইটো মন কৰিবলগীয়া যে এই ইংগিতৰ বহুতো ভিন্ন অৰ্থ আছে আৰু অৰ্থৰ প্ৰসংগ অনুসৰি ভিন্ন হ’ব পাৰেকথোপকথন।
মুখত স্পৰ্শ কৰাটোও কোনোবাই মিছা কথা কোৱা বা সঁচা কোৱা নাই বুলিও ইংগিত দিব পাৰে।
আপুনি কথা পাতি থকাৰ সময়ত হাতেৰে মুখত স্পৰ্শ কৰাটো
মুখত সঘনাই হাত স্পৰ্শ কৰাটো কোনোবাই মিছা কথা কোৱা বা তথ্য ৰখাৰ ইংগিত হ'ব পাৰে।
যদি আপুনি কথা কওঁতে কাৰোবাক মুখখন স্পৰ্শ কৰা দেখিছে, তেন্তে তেওঁলোক অৱজ্ঞাত আপুনি মুখ বন্ধ কৰিবলৈ এটা সংকেত পঠিয়াইছে।
তেওঁলোকে বিচাৰে যে আপুনি মাত্ৰ যি বিষয়ৰ ওপৰত কথা পাতিছে তাৰ ওপৰত কথা কোৱা বন্ধ কৰক।
আপুনি কথা পাতি থকাৰ সময়ত কোঠাটোলৈ মনোযোগ দিয়ক, কোনে শুনি আছে আৰু কোনে মনোযোগ দিছে চাবলৈ দ্ৰুত স্কেন কৰক।
মনত ৰাখিব যে শৰীৰৰ ভাষাত কোনো নিৰপেক্ষ নিয়ম নাই, গতিকে আমি কথা পাতি থকাৰ সময়ত কোনোবাই তেওঁলোকৰ মুখ স্পৰ্শ কৰা দেখা প্ৰসংগটোৰ চাৰিওফালে পঢ়িব লাগিব।
dy language signals touching mouth 
এজন ব্যক্তিৰ মুখখন অকথ্য সংকেতৰ এটা সাধাৰণ উৎস।
- ই ভোকাতুৰ বা পিয়াহৰ অৱস্থাৰ ইংগিত দিব পাৰে।
- এজন ব্যক্তিয়ে কোনোবাই জানিব নিবিচৰা কিবা এটা কথা নক’বলৈ নিজৰ মুখখন স্পৰ্শ বা ঢাকিব পাৰে।
- তেওঁলোকে কিবা এটা লুকুৱাই ৰাখিলে এই কাম কৰিব পাৰে, embarrassed , বা মিছা কথা কোৱা।
মুখৰ কাষ স্পৰ্শ কৰা শৰীৰৰ ভাষা
দেহৰ ভাষাই মুখৰ কাষ স্পৰ্শ কৰে যেতিয়া কোনো ব্যক্তিয়ে সমগ্ৰ পৰিস্থিতিৰ প্ৰতি অনিশ্চিত হয়।
উদাহৰণস্বৰূপে, এজন ব্যক্তিয়ে কিতাপ পঢ়িলে অনিশ্চয়তা অনুভৱ কৰিব পাৰে যে তেওঁলোকে...তেওঁলোকে সহ্য কৰিব নোৱাৰা চিনেমা এখন চাই ভাল নাপায়।
এই আচৰণ এনে লোকৰ ক্ষেত্ৰত দেখা যায় যিয়ে নিজকে মিছা কথা কোৱা বা আনৰ প্ৰতাৰণা কৰা বুলি ভাবে, কিন্তু লাজ অনুভৱ কৰিব পাৰে বাবে ইয়াৰ বিষয়ে একো ক’ব নিবিচাৰে।
তেওঁলোকে আন কাৰোবাৰ সৈতে মুখামুখি হোৱাৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ চেষ্টা কৰিলেও এই কাম কৰে।
আপুনিও দেখিব পাৰে যে তেওঁলোকৰ মুখৰ কাষত কোনোবাই মুখৰ কাষ স্পৰ্শ কৰে . বিষ কমোৱাৰ চেষ্টা কৰিবলৈ তেওঁলোকে প্ৰায়ে মুখৰ কাষটো ধৰিব।
“দেহৰ ভাষা পঢ়াৰ ক্ষেত্ৰত প্ৰসংগই সকলো।“
মুখৰ কাষত স্পৰ্শ কৰাটো মিছা কথা কোৱাৰ চিন নেকি?
মুখৰ কাষত শৰীৰৰ ভাষা স্পৰ্শ কৰাটো মিছা কথা কোৱাৰ চিন হ’ব পাৰে।
মুখখন স্পৰ্শ কৰা, বন্ধ কৰা বা ঢাকি ৰখাটো অৱচেতনভাৱে আত্ম-কম হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰি মুখৰ ফাল স্পৰ্শ কৰা: বুঢ়া আঙুলি আৰু তৰ্জনী আঙুলিৰে মুখৰ কাষ স্পৰ্শ কৰিলে কোনোবাই প্ৰকৃততে ক’ব বিচৰা কথাখিনি ঢাকিবলৈ চেষ্টা কৰা বুলি বুজাব পাৰে।
মুখৰ ফাল বন্ধ কৰা: এহাতেৰে মুখ বন্ধ কৰিলে কোনোবাই তথ্য ভাগ-বতৰা কৰাৰ ক্ষেত্ৰত অস্থিৰ হোৱাৰ ইংগিত দিব পাৰে।
<২>মুখৰ কাষ ঢাকি ৰখা:<৩> ওঁঠ আৰু নাক আৰু চকু ঢাকি ৰখাৰ অৰ্থ হ'ব পাৰে যে কোনোবাই আন মানুহে জানিব নিবিচাৰে যে তেওঁলোকে কি ভাবিছে বা অনুভৱ কৰিছে।
মনত ৰাখিব ইয়াত প্ৰসংগটোৱেই মূল কথা। আমি থুপ খাই পঢ়ো আৰু এটা ভাল আছেকোনোবাই মিছা কথা কৈছে নে নাই সেইটো আমি ক’ব পৰাৰ আগতেই ভিত্তি ৰেখা। নতুন তথ্য পোহৰলৈ অহাৰ লগে লগে আপুনি আপোনাৰ বিশ্লেষণত শুদ্ধ নহ’বও পাৰে।
মুখৰ ফাল স্পৰ্শ কৰা শৰীৰৰ ভাষা
হাত বা চিবুকৰ ইংগিতেৰে মুখখন স্পৰ্শ কৰাটো অনিশ্চয়তাৰ লক্ষণ। ই এটা ক্লাছিক ইংগিত যিয়ে বিভ্ৰান্তিৰ ইংগিত দিয়ে আৰু ইয়াৰ পৰাও অনুমান কৰিব পাৰি যে বক্তাজনে কিবা এটা লুকুৱাই ৰাখিছে।
এই ইংগিতটোক মানসিক চাপ, উদ্বেগ, আশংকা, আৰু লাজৰ চিন হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰি।
এই ইংগিতটো বেছিভাগেই এনে পুৰুষ আৰু মহিলাৰ ক্ষেত্ৰত দেখা যায় যিসকলে তেওঁলোকে ভালদৰে বা একেবাৰেই চিনি নোপোৱা মানুহৰ লগত কথা পাতিবলৈ চেষ্টা কৰে, যেনে তেওঁলোকে ৰাস্তাত লগ পোৱা অচিনাকি মানুহ বা ফোনত কথা পতা।
কথা কওঁতে মানসিক চাপৰ পৰা উপশম পাবলৈ জোতাত ভৰিৰ আঙুলি চেপি ধৰিব চেষ্টা কৰক যাতে আপোনাৰ স্নায়ু নিয়ন্ত্ৰণ হয় আৰু যিকোনো অতিৰিক্ত শক্তি মুক্ত হয়।
সাৰাংশ
দেহৰ ভাষাৰ দৃষ্টিকোণৰ পৰা মুখখন স্পৰ্শ কৰাৰ বহুতো ভিন্ন অৰ্থ আছে। ইয়াৰ অৰ্থ হ’ব পাৰে যে তেওঁলোকে মিছা কথা কৈছে বা ইয়াৰ অৰ্থ হ’ব পাৰে তেওঁলোক মানসিক চাপত আছে।
অৰ্থ যিয়েই নহওক কিয়, আমি মনত ৰাখিব লাগিব যে শৰীৰৰ ভাষাত কোনো নিৰপেক্ষতা নাই আৰু আমি মুখ স্পৰ্শ কৰাৰ শৰীৰৰ ভাষা পঢ়িলে প্ৰসংগভিত্তিক দৃষ্টিকোণৰ পৰা পঢ়িব লাগিব।
