বিষয়বস্তুৰ তালিকা
গতিকে আপুনি জানিব বিচাৰে যে কেনেকৈ অধিক আত্মবিশ্বাসী দেখাব পাৰি আৰু শৰীৰৰ ভাষাক মূল বুলি ভাবিব পাৰি? বাৰু, যদি তেনেকুৱাই হয়, তেন্তে আপুনি সঠিক ঠাইত আহিছে! আত্মবিশ্বাস লাভ কৰিবলৈ আৰু মহান অনুভৱ কৰিবলৈ বহুতো সঁজুলি আৰু কৌশল ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰি। আমি এই পোষ্টটোত ইয়াৰ বহুতৰে ওপৰত চকু ফুৰাম।
আত্মবিশ্বাসী শৰীৰৰ ভাষা হ'ল যেতিয়া আমি ভাল অনুভৱ কৰো, ডাঙৰ দেখাওঁ আৰু আমি আভ্যন্তৰীণভাৱে শীৰ্ষ ফৰ্মত অনুভৱ কৰা পৃথিৱীখনক প্ৰজেক্ট কৰোঁ। কিন্তু যদি আপুনি আভ্যন্তৰীণভাৱে এনে অনুভৱ নকৰে, তেন্তে আপোনাৰ শৰীৰৰ অধিক আত্মবিশ্বাসী প্ৰদৰ্শনৰ দিশত স্থানান্তৰিত হ’বলৈ আৰম্ভ কৰিবলৈ কেইটামান কাম কৰিব পাৰি। যদি আমি শৰীৰৰ ভাষা চাব বিচাৰো তেন্তে আমি ই কি সেইটো চাব লাগিব, আৰু তাৰ পিছত আমি কিছুমান আত্মবিশ্বাসী শৰীৰৰ ভাষাৰ প্ৰদৰ্শন চাম।
সাধাৰণ শৰীৰৰ ভাষা কি?
শৰীৰ ভাষা হৈছে এক ধৰণৰ অকথ্য যোগাযোগ য'ত শাৰীৰিক আচৰণ, যেনে মুখৰ অভিব্যক্তি, ইংগিত, ভংগীমা আদি বাৰ্তা প্ৰেৰণৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰা হয়। ইয়াৰ সহায়ত আৱেগ আৰু উদ্দেশ্যৰ যোগাযোগ কৰিব পাৰি, আৰু ইয়াৰ দ্বাৰা আপোনাক অধিক আত্মবিশ্বাসী যেন দেখাবও পাৰে। ভাল শৰীৰৰ ভাষাই আপোনাক অধিক আত্মবিশ্বাসী যেন দেখুৱাব পাৰে, আনহাতে বেয়া শৰীৰৰ ভাষাই আপোনাক নাৰ্ভাছ বা অনাগ্ৰহী যেন দেখাব পাৰে। যিবোৰ পৰিস্থিতিত আপুনি আত্মবিশ্বাসী যেন দেখাব লাগে, তেনে পৰিস্থিতিত ভাল শৰীৰৰ ভাষাই আপোনাক অধিক আত্মবিশ্বাসী অনুভৱ কৰাত সহায় কৰিব পাৰে।
গতিকে, আমি কেনেকৈ অধিক আত্মবিশ্বাসী যেন দেখাম? বাৰু, আপুনি সুধিলে মই আনন্দিত।
আপোনাৰ শৰীৰৰ ভাষাৰ সৈতে কেনেকৈ আত্মবিশ্বাসী দেখাব পাৰি
আপুনি নিজকে কঢ়িয়াই নিয়াৰ ধৰণৰ এটা বিশাল হ’ব পাৰেনিজৰ বিষয়ে ভাল হ’লে আমি স্বয়ংক্ৰিয়ভাৱে আত্মবিশ্বাসী শৰীৰৰ ভাষা প্ৰক্ষেপ কৰিম। আমি আশা কৰোঁ যে আপুনি আত্মবিশ্বাসী শৰীৰৰ ভাষা আৰু অমৌখিক যোগাযোগৰ বিষয়ে পঢ়ি আৰু শিকি ভাল পাইছে। অহাবাৰলৈকে সুৰক্ষিত থাকক।
অবিশ্বাসী শৰীৰৰ ভাষা কেনেকৈ ধৰা পেলাব
আপুনি আনৰ দ্বাৰা কেনেদৰে গ্ৰহণ কৰে তাৰ ওপৰত প্ৰভাৱ পেলায়। আপোনাৰ শৰীৰৰ ভাষাই আন মানুহক কেনেদৰে প্ৰভাৱিত কৰে সেয়া বুজিব লাগে আৰু আত্মবিশ্বাসী হ’বলৈ ইয়াক কেনেকৈ নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব লাগে সেইটো শিকিব লাগে। মই আপোনাক পৰামৰ্শ দিওঁ যে শৰীৰৰ ভাষা কেনেকৈ পঢ়িব & অধিক গভীৰ বুজাবুজিৰ বাবে অকথ্য ইংগিত (The Correct Way) ।অকথ্য যোগাযোগৰ কথা আহিলে আমি পৰিস্থিতিৰ প্ৰসংগটোও লক্ষ্য কৰিব লাগিব যাতে আমি এই কৌশলসমূহ কেনেকৈ প্ৰদৰ্শন আৰু ব্যৱহাৰ কৰিব লাগে সেয়া বুজিব পাৰো। গতিকে, শৰীৰৰ ভাষাৰ দৃষ্টিকোণৰ পৰা প্ৰসংগ কি?
প্ৰথমে প্ৰসংগ বুজিব।
শৰীৰ ভাষাৰ ক্ষেত্ৰত প্ৰসংগটো হ’ল আপুনি ক’ত আছে, আপুনি কাৰ লগত আছে আৰু আপুনি কি কৰি আছে। এইবোৰ তথ্যৰ তথ্যৰ বিটসমূহ আপুনি ব্যৱহাৰ কৰি আপোনাৰ শৰীৰৰ ভাষা কেনেকৈ প্ৰক্ষেপ কৰিব লাগে তাৰ সূত্ৰ দিব পাৰে। আত্মবিশ্বাসী হোৱাৰ কথা আহিলে আপোনাৰ চৌপাশৰ লগত আৰামদায়ক অনুভৱ কৰাটো প্ৰয়োজন। ইয়াৰ দ্বাৰা আমি কেনেকৈ নিজৰ সৈতে অধিক আত্মবিশ্বাসী আৰু ইতিবাচক হ'বলৈ শিকিব পাৰো তাৰ ক্ষেত্ৰত এক বৃহৎ ভূমিকা পালন কৰিব।
ইয়াৰ পিছত আমি মোৰ শীৰ্ষ ১২টা আত্মবিশ্বাসী শৰীৰৰ ভাষাৰ ইংগিত আৰু সেইবোৰ কেনেকৈ সঠিকভাৱে ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰি তাৰ ওপৰত চকু ফুৰাম।
১২টা আত্মবিশ্বাসী শৰীৰৰ ভাষাৰ ইংগিত।
- চকুৰ সংস্পৰ্শ কৰক।
- হাঁহি।
- ভাল ভংগীমা। (পোনে পোনে থিয় হওক।)
- মুকলি ভংগীমা ৰাখক।
- হাত দুখন পকেটৰ পৰা আঁতৰাই ৰাখক।
- আৰাম কৰক।
- ফিজেট নকৰিব।
- নিশ্চিত কৰক যে আপোনাৰ কাপোৰবোৰ ভালদৰে ফিট হৈ আছে।
- অক্ৰছবাহু।
- ভৰলৈ হেলান দিয়া।
- ভৰিৰ অৱস্থান।
- মূৰ জোকাৰি দিয়া।
- হাতেৰে ষ্টেপলিং কৰা।
চকুৰ সংস্পৰ্শ কৰা।
শৰীৰৰ ভাষাৰ প্ৰথম ক্ষেত্ৰবোৰৰ ভিতৰত আমি শিকিবলগীয়া এটা হ'ল চকুৰ সংস্পৰ্শ। এইটো এটা ভাৰসাম্য ৰক্ষাৰ কাৰ্য্য যদি আপুনি এই কামটো কৰিব নাজানে। ক’ত চাব লাগে আৰু কেতিয়া চাব লাগে জানিব লাগিব। কথা-বতৰাত বেছিভাগ মানুহেই আপোনাৰ চকু অনুসৰণ কৰিব গতিকে সঠিকভাৱে লোৱাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। অধিক জানিবলৈ এই লেখাটো চাওক। চকুৰ শৰীৰৰ ভাষা (আপুনি জানিবলগীয়া সকলো শিকিব)
ভাল ভংগীমা। (পোনে পোনে থিয় হৈ।)
আপুনি নিজকে কেনেকৈ কঢ়িয়াই লৈ ফুৰে সেয়া পৃথিৱীখনক দেখুৱাব যে আপুনি কেনে অনুভৱ কৰে – ভাবি চাওকচোন, যেতিয়া আপুনি নিৰাশ অনুভৱ কৰে, তেতিয়া আপুনি মূৰটো তললৈ নমাই খোজ কাঢ়িব পাৰে আৰু সকলো টানি টানিব পাৰে। যেতিয়া আপুনি আত্মবিশ্বাসী অনুভৱ কৰে, তেতিয়া আপুনি অলপ ওখকৈ থিয় হ’ব পাৰে। ভাল ভংগীমা ৰাখিবলৈ শিকাৰ ধৰণটো আছিল মোৰ মেৰুদণ্ডৰ পৰা সোণৰ ডোঙা এটা দৌৰি মোক আকাশলৈ টানি অনাৰ কল্পনা কৰা। পোনে পোনে থিয় হৈ থাকিলেও আপোনাৰ মেজাজ উঠাব আৰু ভিতৰত সেই সৰ্বগুৰুত্বপূৰ্ণ আত্মবিশ্বাস গঢ়ি তুলিবলৈ আৰম্ভ কৰিব।
মুকলি ভংগীমা ৰাখক।
মুকলি ভংগীমা থকাটো এটা গোটৰ ভিতৰত বা এজন এজনকৈ আত্মবিশ্বাস প্ৰদৰ্শন কৰাৰ এক উত্তম উপায়। উদাহৰণস্বৰূপে, যেতিয়া আপুনি কোনো গোট বা কাৰোবাৰ সৈতে কথা পাতে, তেতিয়া হাতৰ তলুৱা প্ৰদৰ্শন কৰিবলৈ মুকলি হাতৰ ইংগিত ব্যৱহাৰ কৰক। ই দুটা কাম কৰে: ই কোঠাটোক দেখুৱাই যে আপুনি একো লুকুৱাই ৰখা নাই আৰু আনক জনায় যে আপুনি কোৱা কথাখিনিত আপুনি আত্মবিশ্বাসী৷ আপুনিও যাব পাৰে যিমান দূৰলৈকেআঙুলিবোৰ আঁতৰাই ৰাখিবলৈ।
হাত দুখন পকেটৰ পৰা আঁতৰাই ৰাখক।
আত্মবিশ্বাসহীন ব্যক্তিৰ শৰীৰৰ ভাষাৰ এটা অতি সাধাৰণ ইংগিত হ'ল হাত দুখন পকেটত ৰখা। আপুনি আন মানুহৰ সৈতে বিশ্বাস আৰু আত্মবিশ্বাস গঢ়ি তুলিবলৈ আপোনাৰ হাত প্ৰদৰ্শন কৰি ৰাখিব বিচাৰে।
শিথিল হওক।
শিথিল হওক। কোৱাতকৈ কৰাটো সহজ, কিন্তু আপুনি যিমানেই আপোনাৰ আভ্যন্তৰীণ অনুভৱক নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব পাৰিব সিমানেই আপুনি আপোনাৰ শৰীৰৰ ভাষা নিয়ন্ত্ৰণত থাকিবলৈ সক্ষম হ’ব। বেছিভাগ মানুহেই নাৰ্ভাছ বডি লেংগুৱেজ ডিছপ্লেত ল’ব পাৰে। যদি আপুনি নাৰ্ভাছ অনুভৱ কৰিছে বা কোনো কাৰণত নিয়ন্ত্ৰণ লাভ কৰিবলগীয়া হৈছে, তেন্তে আপুনি সদায় ভৰিৰ আঙুলিবোৰ জোতাত কুটিব পাৰে। ই মনটোক কেন্দ্ৰীভূত কৰাত সহায় কৰে আৰু যিকোনো অতিৰিক্ত শক্তি আঁতৰাই পেলায়।
ফিজেট নকৰিব।
আত্মবিশ্বাসী শৰীৰৰ ভাষা প্ৰদৰ্শন কৰিবলৈ এটা ডাঙৰ কথা বহুত ফিজেট বা লৰচৰ নকৰে – ফিজেটিং কৰিলে আপোনাৰ ভিতৰত কিবা এটা চলি আছে বুলি দেখুৱাব পাৰে। শীতল হওক!
See_also: Z ৰে আৰম্ভ হোৱা প্ৰেমৰ শব্দ (সংজ্ঞাৰ সৈতে)আপোনাৰ কাপোৰ ভালদৰে ফিট হোৱাটো নিশ্চিত কৰক।
বেছিভাগ মানুহে কাপোৰক শৰীৰৰ ভাষা বুলি নাভাবে, কিন্তু আচলতে ই বহুত বেছি। আমি আমাৰ শৰীৰত ঢাকিবলৈ আৰু সুৰক্ষা দিবলৈ যি পিন্ধো, সেইটোৱে প্ৰদৰ্শন কৰে যে আমি প্ৰকৃততে কোন বা হ’ব বিচাৰো। ই সহায় কৰে যদি আমি অনুভৱ কৰো যে আমি ভাল দেখাওঁ বা আমাৰ শ্ৰেষ্ঠতম যদি আমি আত্মবিশ্বাসী অনুভৱ কৰো।
অনক্ৰছ বা ক্ৰছ কৰা বাহু।
দুধাৰী তৰোৱাল এইটো; আপুনি ইয়াক সঠিকভাৱে পাবলৈ প্ৰসংগটোৰ বিষয়ে চিন্তা কৰিব লাগিব। ক্ৰছ নকৰা বাহু বা ক্ৰছ কৰা বাহুৰ কথা আহিলে ই আপোনাক নিয়ন্ত্ৰণত থকাটো দেখুৱাব পাৰে বা ঠিক তেনেদৰেই সহজেই দেখুৱাব পাৰে যে আপুনি বন্ধ হৈ আহিছে। যদি আপুনি আছেআপোনাৰ বাহু দুটা ক্ৰছ নকৰিবা নিশ্চিত নহ’লে আমাৰ পৰামৰ্শ হ’ব।
হেলান কৰা।
কথোপকথনত আত্মবিশ্বাস প্ৰদৰ্শন কৰিবলৈ, সঘনাই অলপ হেলান দিয়াটো নিশ্চিত কৰক। ইয়াৰ দ্বাৰা প্ৰমাণিত হয় যে আপুনি তেওঁলোকে কোৱা কথাবোৰ শুনিবলৈ সময় উলিয়াইছে, লগতে নিজৰ আত্মবিশ্বাসো প্ৰদৰ্শন কৰিছে।
ভৰিৰ অৱস্থান।
যেতিয়া আপুনি ক’ৰবালৈ যাব বিচাৰে, তেতিয়া আপোনাৰ ভৰি দুখনে আপুনি যাব বিচৰা দিশটোলৈ আঙুলিয়াই দিয়ে। গতিকে যেতিয়া আত্মবিশ্বাসী শৰীৰৰ ভাষা প্ৰদৰ্শনৰ কথা আহে, তেতিয়া নিশ্চিত হওক যে আপুনি কথা পতা ব্যক্তিজনৰ ফালে ভৰি আঙুলিয়াই দিয়ে। ইয়াৰ দ্বাৰা তেওঁলোকক অকথিত স্তৰত আশ্বস্ত কৰা হ’ব যে আপুনি আবদ্ধ হৈ আছে।
মাত দিলে।
সন্মতিসূচকভাৱে মূৰ দুপিয়াই দিলে আনক আত্মবিশ্বাস প্ৰদৰ্শন হয় যে আপুনি নিয়ন্ত্ৰণত আছে আৰু তেওঁলোকে কোৱা কথাখিনিৰ সৈতে একমত। আকৌ, এইটো কথা-বতৰাৰ প্ৰসংগটোৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি কৰা হৈছে, গতিকে কেৱল ভাল দেখা গৈছে বুলি ভাবি মূৰটো জোকাৰি নাযাব – কাৰোবাৰ লগত সন্মত হ’লেই কৰক যে তেওঁলোকক শুদ্ধ বুলি দেখুৱাবলৈ।
হাত ডুবাই ৰখা।
বহুতে আত্মবিশ্বাস প্ৰদৰ্শন কৰিবলৈ ষ্টীপিং ব্যৱহাৰ কৰে। কাৰণ ই এটা জটিল শৰীৰৰ ভাষাৰ ইংগিত যিয়ে বহুত অতিৰিক্ত শক্তি সঠিকভাৱে পায়। ষ্টীপিং ব্যৱহাৰ কৰিলে মঞ্চত বা বক্তৃতা নিদিয়ালৈকে আপোনাৰ তুলনাত জ্যেষ্ঠ কাৰোবাৰ সন্মুখত নকৰিব। ষ্টীপিংক এটা প্ৰধান শৰীৰৰ ভাষাৰ ইংগিত হিচাপে চাব পাৰি।
আত্মবিশ্বাসী শৰীৰৰ ভাষাত আপুনি মনত ৰখা এটা কথা।
শৰীৰ ভাষাৰ মূল প্ৰকাৰ দুটা:
1.ইতিবাচক শৰীৰৰ ভাষা- এই ধৰণৰ শৰীৰৰ ভাষা অধিক মুকলি, আৰু ই প্ৰায়ে আত্মবিশ্বাস বা “মই যিকোনো কাম কৰিব পাৰো” বুলি অনুভৱৰ সৈতে জড়িত।
2. নেতিবাচক শৰীৰৰ ভাষা- এই ধৰণৰ শৰীৰৰ ভাষাক বন্ধ আৰু আঁতৰাই লোৱা বুলি ক'ব পাৰি।
শৰীৰৰ ভাষা শান্ত কৰাৰ চাবিকাঠি হ'ল গভীৰভাৱে আৰু পেটত উশাহ লোৱা, বেছি বেগেৰে গতি নকৰা, আৰু আপোনাৰ পৰিৱেশৰ প্ৰতি মনোযোগ দিয়া।
অধিক আত্মবিশ্বাসী দেখাবলৈ আপোনাৰ শৰীৰৰ ভাষা উন্নত কৰাৰ সৰ্বোত্তম উপায় কি?
অসমৰ্থনৰ বাবে তলত দিয়া কিছুমান সহজ কৌশল আপোনাৰ শৰীৰৰ ভাষাক অধিক আত্মবিশ্বাসী দেখাবলৈ লোৱা:
- চিবুক অলপ ওপৰলৈ তুলি পোনে পোনে আৰু ওখকৈ থিয় হওক। ইয়াৰ ফলত আপুনি অধিক আত্মবিশ্বাসী আৰু আত্মবিশ্বাসী যেন লাগিব।
- আপুনি যি কৰি আছে সেইটো কৰাত মনোনিৱেশ কৰক, ইয়াক আনে কেনেকৈ অনুভৱ কৰিব পাৰে বা আন মানুহে কি ভাবিছে সেই বিষয়ে চিন্তা কৰাৰ পৰিৱৰ্তে।
- বুকুৰ ওপৰেৰে বাহু দুটা ক্ৰছ কৰাটো এৰক, যিয়ে নিৰাপত্তাহীনতা বা প্ৰতিৰক্ষামূলক অনুভৱৰ ইংগিত দিব পাৰে।
- দোষহীন ৰাখক পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতা।
- কোঠা এটাত সোমাই হাঁহিব।
- সময়ত থাকক।
- শ্ৰেষ্ঠ শৰীৰ ভাষা বিশেষজ্ঞৰ পৰা শিকিব।
- আপোনাৰ ব্যৱসায় আৰু ব্যক্তিগত জীৱনত ভালদৰে সংগঠিত হওক।
আপুনি মোৰ ব্লগটো You Don’t Have To Say It তও চাব পাৰে। ঋণাত্মক শৰীৰৰ ভাষাৰ উদাহৰণ আপোনাক কি নকৰিব সেই বিষয়ে কিছু ধাৰণা দিবলৈ।
আত্মবিশ্বাসী শৰীৰৰ ভাষাব্যায়াম
ভংগীমা, হাতৰ ইংগিত, চকুৰ সংস্পৰ্শ, আৰু কথা কোৱাৰ সুৰ নিখুঁত কৰি আত্মবিশ্বাসী শৰীৰৰ ভাষা লাভ কৰিব পাৰি। এইবোৰ কিছুমান ব্যায়াম যিবোৰ আপুনি অধিক আত্মবিশ্বাসী অনুভৱ কৰিব পাৰে:
- সামাজিক পৰিৱেশত মানুহক পৰ্যবেক্ষণ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰক।
- শৰীৰ ভাষাৰ অধিক মুকলি প্ৰদৰ্শন ব্যৱহাৰ কৰক।
- আপোনাৰ কথা হিচাপে চিত্ৰকল্প ব্যৱহাৰ কৰক।
- কথোপকথনত দেখাৰ সময়ত যিকোনো বাধা আঁতৰাই পেলাওক।
- আপুনি আনৰ সৈতে যোগাযোগ কৰাৰ সময়ত অধিক নিয়ন্ত্ৰক বা হেতালি খেলক ব্যৱহাৰ কৰক।
- পঢ়ক শৰীৰৰ ভাষাৰ ওপৰত অধিক কিতাপ।
- শৰীৰ ভাষাৰ ওপৰত TedTalks চাওক
আত্মবিশ্বাসী শৰীৰৰ ভাষা কেনেকৈ পাব
প্ৰথমে নিশ্চিত হওক যে আপোনাৰ ভংগীমা ভাল। কান্ধ দুটা পিছলৈ লৈ মূৰটো ওপৰলৈ তুলি পোনে পোনে থিয় হওক। ইয়াৰ ফলত আপুনি অধিক আত্মবিশ্বাসী আৰু নিয়ন্ত্ৰণত থকা যেন দেখা যাব। দ্বিতীয়তে, বাহু দুটা লৰচৰ কৰা বা ক্ৰছ কৰাটো এৰক, কিয়নো ইয়াৰ ফলত আপুনি নাৰ্ভাছ বা নিৰাপত্তাহীন যেন দেখাব পাৰে। বৰঞ্চ শিথিল হৈ হাত দুখন কাষত বা কোলাত ৰাখিবলৈ চেষ্টা কৰক। তৃতীয়তে, কাৰোবাৰ লগত কথা পাতিলে চকুৰ সংস্পৰ্শ কৰক। ইয়াৰ পৰা দেখা যায় যে আপুনি তেওঁলোকে কোৱা কথাবোৰৰ প্ৰতি আগ্ৰহী আৰু আপুনি নিজৰ ওপৰত আত্মবিশ্বাসী। শেষত, হাঁহিয়ে আপোনাক অধিক আত্মবিশ্বাসী আৰু কাষ চাপিব পৰা হিচাপেও দেখা দিব পাৰে।
এই টিপচ্সমূহ মানি চলি আপুনি আত্মবিশ্বাস প্ৰক্ষেপ কৰিবলৈ শৰীৰৰ ভাষা ব্যৱহাৰ আৰম্ভ কৰিব পাৰে। মনত ৰাখিব যে আপোনাৰ অকথ্য যোগাযোগ দক্ষতা নিখুঁত কৰিবলৈ অভ্যাসৰ প্ৰয়োজন, কিন্তু অলপ কষ্ট কৰিলে আপুনি ইতিবাচক কাম আৰম্ভ কৰিব পাৰেimpression today
কৰ্মক্ষেত্ৰত আত্মবিশ্বাসী শৰীৰৰ ভাষা কেনেকৈ প্ৰক্ষেপ কৰিব পাৰি?
সঁচাকৈয়ে আত্মবিশ্বাসী মানুহৰ প্ৰতি সদায় ইতিবাচকতাৰ বায়ু থাকে, আৰু তেওঁলোকে প্ৰায় সদায় লাহে লাহে আৰু ইচ্ছাকৃতভাৱে আগবাঢ়ি থাকে। কেতিয়াও দ্ৰুত বা অনাকাংক্ষিত গতিৰে গতি নকৰে। আপোনাৰ গতি লেহেমীয়া আৰু স্বাভাৱিক ৰাখক।
প্ৰথম কামটো হ'ল আপুনি পোনে পোনে থিয় হৈ থকাটো নিশ্চিত কৰা, আপুনি যিমানেই আত্মবিশ্বাসী দেখাব সিমানেই আত্মবিশ্বাসী অনুভৱ কৰিব। ভাল শক্তিশালী চকুৰ সংস্পৰ্শ ৰাখক, হাঁহিব, আৰু মানুহক আকৰ্ষণ কৰক। আপুনি য’ত পাৰে তাত দাপোন আৰু মিল ব্যৱহাৰ কৰক আৰু দ্ৰুত সম্পৰ্ক গঢ়ি তোলক।
অন্য যিকোনো সামাজিক দক্ষতাৰ দৰেই, আনৰ শৰীৰৰ ভাষা কেনেকৈ পঢ়িব লাগে আৰু নিজৰ ভাষাৰ সৈতে মিলাব লাগে শিকিবলৈ কিছু সময় লাগে। নিজৰ শৰীৰৰ ভাষাৰ প্ৰতি সচেতন হওক আৰু আইনা এখনত অভ্যাস কৰি চাওক আপোনাৰ চেহেৰা আৰু অনুভৱ কেনেকুৱা। তাৰ পিছত বাস্তৱ জগতখনলৈ ওলাই যাওক আৰু এই বস্তুটো পৰীক্ষা কৰি চাওক। শৰীৰৰ ভাষা শিকিবলৈ আমি অতিশয় পৰামৰ্শ দিয়া এখন ডাঙৰ কিতাপ হ’ল জো নাভাৰোৰ What Every Body Is Saying।
সঘনাই সোধা প্ৰশ্ন
আত্মবিশ্বাসী বনাম অহংকাৰী শৰীৰৰ ভাষা।
আত্মবিশ্বাস আৰু অহংকাৰ নিজকে প্ৰকাশ কৰাৰ ধৰণত একে, কিন্তু ইয়াৰ বহু পাৰ্থক্য আছে।
আত্মবিশ্বাস হৈছে এজনৰ ক্ষমতাত আত্মবিশ্বাসৰ প্ৰকাশ es, সাধাৰণতে ইতিবাচক ফলাফলৰ সৈতে। কোনোবাই আত্মবিশ্বাসী হ’লে সাধাৰণতে শৰীৰৰ ভংগীমা শিথিল হয় আৰু সহজে হাঁহিব। অহংকাৰ হৈছে আনৰ ওপৰত শ্ৰেষ্ঠত্বৰ প্ৰকাশ, প্ৰায়ে ইয়াৰ লগত কপ্ৰাপ্যতাৰ অনুভূতি। কোনোবাই অহংকাৰী হ’লে সাধাৰণতে অহংকাৰী শৰীৰৰ ভংগীমা থাকে আৰু সেইটো দেখুৱাবলৈ ভয় নকৰে।
অবিশ্বাসী শৰীৰৰ ভাষা কেনেকৈ ধৰা পেলাব পাৰি।
শৰীৰ ভাষা হৈছে যোগাযোগৰ এক শক্তিশালী ৰূপ। ইয়াৰ সহায়ত বহুতো ভিন্ন বাৰ্তা প্ৰেৰণ কৰিব পাৰি আৰু কোনোবাই প্ৰকৃততে কোৱাতকৈ ই অধিক ক’ব পৰা হ’ব পাৰে।
কিছুমান লোকে শৰীৰৰ ভাষা পঢ়িবলৈ অসুবিধা পায়, কিন্তু চিনবোৰ কেনেকৈ ধৰা পেলাব লাগে সেইটো জনাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। শৰীৰৰ ভাষাৰ প্ৰতি অস্বস্তি বা অবিশ্বাসৰ আটাইতকৈ স্পষ্ট চিন হ’ল বাহু ক্ৰছ কৰা। আন আন লক্ষণসমূহ হ’ল নিজৰ মুখ বা চুলি স্পৰ্শ কৰা, মাটিলৈ তললৈ চোৱা, আঙুলিৰে খেলা, আৰু স্পীকাৰৰ পৰা আঁতৰি চোৱা।
যিজন ব্যক্তি আত্মবিশ্বাসী তেওঁৰ ভংগীমা সাধাৰণতে শক্তিশালী হ’ব (কান্ধ পিছলৈ) আৰু তেওঁ বেছিকৈ ফিজল নকৰাকৈ পোনে পোনে স্পীকাৰৰ ফালে চাব। হাতেৰে ফিজলিং কৰা বা চুলিৰ সৈতে নাৰ্ভাছ হৈ খেলা আদি আন কাৰ্য্যৰ বাবেও চকুৰ সংস্পৰ্শটো ভাঙি নোযোৱাকৈ অধিক সময় ধৰি ৰাখিব। যদি আপুনি এই চিনবোৰ কোনো ব্যক্তিৰ মাজত দেখা নাপায় তেন্তে তেওঁলোক পৃথিৱীত আত্মবিশ্বাসী নহয়।
টেড টক আত্মবিশ্বাস শৰীৰৰ ভাষা
যদি ইতিমধ্যে দেখা নাই তেন্তে আপুনি মাৰ্ক বাউডেনৰ সৈতে ইউটিউবত টেড টক অলপ ডেটেড কিন্তু তথাপিও প্ৰাসংগিক শ্ৰেষ্ঠ শৰীৰৰ ভাষাটো চাব লাগে।
চূড়ান্ত চিন্তা।
যেতিয়া আত্মবিশ্বাসী শৰীৰৰ ভাষাৰ কথা আহে, আমি নিজৰ আত্মবিশ্বাসী শৰীৰৰ ভাষাৰ পৰা আৰম্ভ কৰিব লাগিব নিজকে। আমি অনুভৱ কৰাৰ পিছত
See_also: N ৰে আৰম্ভ হোৱা ৯২ টা ঋণাত্মক শব্দ (সংজ্ঞাৰ সৈতে)